Doop

Doop in de Orthodoxe traditie

De doop in de Orthodoxe Kerk is een bijzonder en belangrijk moment. Op dat moment krijgt het kind de eerste en essentiële sacramenten van het begin van een leven met Christus.

Ommekeer

Het praktiseren van de doop als een religieus symbool is niet met Jezus begonnen. De doop, die letterlijk ‘onderdompeling in het water’ betekent, werd zowel bij de mensen van het Oude Testament gepraktiseerd, als bij mensen behorend tot heidense religies. De universele betekenis van de doop is die van opnieuw beginnen: sterven aan een oude manier van leven en opnieuw geboren worden in een nieuwe manier van leven. Zo was de doop altijd verbonden met bekering, wat een morele ommekeer betekent, een gedachteverandering, een verandering in het leven: van iets ouds en slechts naar iets nieuws en goeds.

Doop van Christus:

Zo vinden wij in het Evangelie Johannes de Doper, die de mensen doopte ten teken van bekering, daarmee hen die tot Christus zouden komen, voorbereidend op het Koninkrijk Gods.
Christus zelf werd door Johannes gedoopt, niet omdat Hij zondig was en zich moest bekeren, maar omdat Hij, in het feit dat Hij gedoopt werd, toonde dat Hij inderdaad Gods ‘geliefde Zoon’, de Verlosser en Messias was, het ‘Lam van God dat wegneemt de zonden van de wereld’.

Beginriten:

De doop in de kerk begint met de afwijzing van Satan en de aanvaarding van Christus. Eerst keert de dopeling zich naar het westen en verzaakt de duivel; de priester vraagt daarbij driemaal:

  • Verzaakt gij de satan en al zijn werken en al zijn geesten en al zijn diensten en al zijn pracht?’
  • Ik verzaak.’ (In het geval van een baby antwoordt de peetvader)

Dan keert hij of zij zich nog naar het oosten en de priester vraagt wederom driemaal:

  • ‘Sluit ge u bij Christus aan?
  •  ‘Ik wil mij bij Hem aansluiten ‘  (bij een baby door de peetvader).

Voordat hij gedoopt wordt, zegt de dopeling – of zijn peetouders – de christelijke geloofsbelijdenis (symbolum), het Credo. Omdat de peetvader spreekt namens het kind, hij a.h.w. diens toetreden tot de Kerk ondersteunt, het kind ‘vanuit het doopwater’ ontvangt in de Kerk en zorgt voor zijn geestelijk leven, moet hij zelf lid zijn van de Kerk.

Dooptoediening

Na de geloofsbelijdenis vindt de eigenlijke doopdienst plaats: het doopwater wordt in de doopvont gegoten. En het wordt gezegend als teken van de goedheid van Gods schepping. Na de eerste litanie (voorbede) is er daartoe een wijdingsgebed over het water.

De dopeling wordt hierna ontkleed en wordt onder gebed gezegend met geheiligde olie als het teken dat zijn schepping door God heilig en goed is. En dan, na het plechtige zingen van ‘alleluja’ (Hebreeuws voor ‘God zij geprezen’), wordt hij driemaal door de priester in het water ondergedompeld met de woorden:

Gedoopt wordt de dienaar Gods N. in de naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest.’

Door de handeling van onderdompeling sterft de gedoopte persoon aan deze wereld en wordt hij wedergeboren in de opstanding van Christus ten eeuwigen leven. Hij is bekleed met het ‘kleed van de verlossing’, gesymboliseerd door het witte doopkleed dat de ‘nieuwe mensheid’ van Jezus zelf is, de nieuwe en hemelse Adam.

Myronzalving:

Hierna volgt de dienst van de heilige Myronzalving (vormsel). In de Orthodoxe Kerk bedient de priester zelf deze zalving met myron (chrisma), die men van de plaatselijke bisschop heeft ontvangen. De priester zegt daarbij:

Zegel van de Gave van de Heilige Geest’.

Doop en Myronzalving zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Processie:

Daarna wordt de pasgedoopte drie keer in processie rond het doopvont geleid, als diens toetreden tot het koninkrijk van God en het eeuwige leven, terwijl de woorden van de apostel Paulus (Gal. 3:27) gezongen worden:

Gij allen die in Christus zijt gedoopt, gij hebt Christus aangedaan. Alleluia’.

In de Oude Kerk werd deze processie gemaakt van de doopkapel naar de kerk waar de pasgedoopten de Heilige Communie ontvingen tijdens de viering van de Goddelijke Liturgie (eucharistie).

Doopsels werden normaliter toegediend in de context van de Paasliturgie; onze huidige processie rondom het kerkgebouw in de Paasnacht is niets anders dan de herinnering aan onze doop: dat we het leven van deze wereld hebben verlaten om toe te treden tot het eeuwige leven van Christus in het Koninkrijk Gods.

Dit nieuwe leven wordt ons gegeven in het leven van de Kerk, vooral in de Goddelijke Liturgie.

Woord en Communie:

Na de doopprocessie en de erop volgende lezingen van de Apostel (epistel) en het Evangelie vindt de plechtigheid haar voltooiing in het ontvangen door de pasgedoopte van de Heilige Communie.

In de Orthodoxe kerk krijgt de doopbediening een nieuwe en bijzondere betekenis. Het is niet meer alleen een teken van morele verandering en spirituele wedergeboorte.

Het wordt zeer specifiek het sterven en verrijzen van een persoon in en met Jezus. Christelijke doop is de deelname van de mens in het gebeuren van Pasen.

Het is een ‘nieuwe geboorte door water en de Heilige Geest’ in het Koninkrijk Gods.

Bron: https://www.oecumene.nl/documentatie/sacramenten-in-oosterse-kerken/1421-doop-in-orthodoxe-traditie-2

Doop aangifte formulier

    Aanvrager








    Partner



    Het aantal kinderen dat gedoopt zal worden ?





    Eerste Kind



    Geslacht*

    Peetvader voor eerste kind





    Peetmoeder voor eerste kind








    Tweede Kind



    Geslacht *




    Peetvader








    Peetmoeder








    Kind



    Geslacht kind*




    Peetvader voor derde kind








    Peetmoeder voor derde kind








    Vierde Kind



    Geslacht vierde kind*




    Peetvader voor vierde kind








    Peetmoeder voor vierde kind








    Nadat u het formulier heeft verzonden, wordt u doorgestuurd naar de betalingspagina waar u de betaling kunt afronden






    Doop informatie



    Hierbij verklaren ouders dat, van de gestelde voorwaarden door de Antiocheens Orthodoxe kerk in Nederland kennis hebt genomen en de gegevens naar waarheid te hebben ingevuld.

    Toestemmingsverklaring
    Bedrag € -